Wie gaat er mee? Wie gaat er mee? Naar de ber-rug van Sint André, en daar wonen zoveel ho-ondjes en die wonen daar in gloria, victo-ho-ria!
Waar ik een tijdje geleden niet opgehelderd kreeg wat een magommetje in ’s hemelsnaam was (zie http://clairevanderloo.nl/verhaal/magom/) sprong van de week bovenstaande parel in mijn hoofd. Een prachtig stuk poëzie dat meteen een duizeling aan vragen oproept. Wie heeft Sint André een berg gegeven? Boven daarop associeer ik bij de combinatie berg en hond een andere sint, Sint Bernard, en voor dieren in het algemeen zou de berg van Sint Franciscus moeten zijn. En hoe woon je in gloria? Misschien heeft de steller een haat-liefde verhouding met honden of met het Rooms-Katholicisme?
Tijd voor onderzoek. Sint André lijkt me Andreas, een van de apostelen. Zijn bekendste verdienste is het hebben van zijn eigen kruis. het Andreas-kruis, dat in Nederland in het wild voorkomt bij spoorwegovergangen en in Amsterdam. Aan het aantal kruisen kun je zien hoeveel sporen je nadert. Handig.
De goede man -Andreas, niet de steller- heeft legio kerken en bescherm-oorden maar geen eruit springende berg. In het Franse gat Montagne heeft Sint André wel een Chateau. Daar produceert hij -hoe verrassend- wijn. Misschien dat de hondjes daarvan in gloria raken.
Andreas heeft het woord van God door het halve middellandse zeegebied verkondigd, liep graag op blote voeten, een link met honden, ho maar. Ook niet met kinderen of katten, de twee typen dier die in de andere coupletten naar voren komen.
De schrijver of -ster van het lied wil graag naar de berg van sint André, zoveel is me duidelijk. Het lijkt erop dat hij/zij dit echter niet alleen durft, vandaar de vraag om gezelschap. Gezien de doelgroep van het lied gaan er op zijn oudst jongste kleuters mee, die, daar aangekomen, allemaal in vervoering geraken. Noem dat maar een overwinning…
Ik ben teleurstellend weinig over het lied te weten gekomen vandaag, lichtpuntjes zijn er ook.
In de zoektocht vond ik een nieuwe Barry. (zie http://clairevanderloo.nl/verhaal/585/) Van de wikipedia:
Sint-Bernard Barry
Barry der Menschenretter (Barry de Mensenredder, ook bekend als Barry) (1800 – 1814) was een beroemde Sint-Bernard, die werkte als bergreddingshond. Hij leefde in het klooster bij de Grote Sint-Bernhardpas nabij de Zwitsers-Italiaanse grens en redde het leven van meer dan veertig personen.
Barry’s lichaam is bewaard en te bezichtigen in het Nationale Historische museum in Bern, Zwitserland. Ter herinnering aan Barry is in 1900 een monument geplaatst bij de ingang van de Cimetière des Chiens, een huisdierenbegraafplaats nabij Parijs.
Kan het niet zijn, dat het gaat om kinderen, die bv.,ongeneexlijk ziek zijn. Het is al een oud liedje.Vroeger overleden al veel meer kinderen dan nu. Deze kinderen werden
Utitgenodigt om de kinderschare naar de hemel ( de ber g van St A dre) te volgen, waar geen verdriet en geen pijn bestaat. Zij leven daar dus in gloria(in de hemel). Victoria ofwel alles wordt nieuw. De dood is overwonnen.
Ik maak de link met psychiater Philippe Pinel, die aldaar (in St. André, of nabij gelegen buurschap), werd geboren. Hij was aanhanger van de Franse revolutie, maar wat hem onsterfelijk maakte, en roem verleende, was de titel Vader van de Moderne Psychiatrie; krankzinnigen die aan de ketting lagen, liet hij vrij, waarna de mensen in schone, zonnige kamers ondergebracht werden en voortaan vriendelijk werden benaderd. Met groot succes; ‘hopeloze gevallen’ verlieten voldoende opgeknapt na enige tijd het gesticht. ‘Ze leefden daar in gloria’!’ Een vergelijk met hondjes vanwege de ketens? Er zijn een aantal prachtige schilderijen waarop Philippe Pinel, met de ontketenden, die zichtbaar gelukkig en opgelucht hun uiterste dankbaarheid vertonen (o.a. een schilderij van Tony Robert-Fleury). Voor de ingang van het Parijse Hospitaal de la Salpêtrière (voormalig Salpeterfabriek) is een standbeeld geplaatst waarop Pinel afgebeeld. Dit ziekenhuis was eind vorige eeuw hét Europese centrum voor onderzoek naar hysterie en dissociatieve aandoeningen en er werd uitgebreid onderzoek gedaan naar de toepassing van hypnose. Ook werden neurologische aandoeningen als epilepsie, amyotrofe laterale sclerose en multiple sclerose bestudeerd en beschreven.
Mooi eerbetoon voor een heel bijzonder mens, met het hart op de juist plaats!
‘Wie gaat er mee … ?’
Misschien verband met St.Andreasberg, een mijnwerkersdorp in Sauerland, waar veel brabanders naar toe trokken om in de steenkolenmijnen aldaar te werken?
(Mijn oma van vaderskant kwam daarvandaan en heeft daar mijn opa leren kennen, een brabander die in de mijn werkte. In 1916 moesten zij naar Nederland terug met hun gezin bij het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog).
In St.Andreasberg is ook nog een hotel “de brabander”.