Ik kom wel eens op een legpuzzelsite. Ik leg daar dan een legpuzzel. En nóg een, en oóg een. Enfin. Gebruikers van deze site mogen zelf plaatjes aanleveren en daar maakt een programmaatje dan een puzzel van. Het is er veel mooier dan op Pinterest want er staan nogal veel boerderijdieren, etenswaren en romantische kastelen tussen.
Vandaag stuitte ik op een cartoonesk plaatje van een enthousiast meisje met blond haar en een forse bril op, volgehangen met een enorme rugzak, die vol trots met gestrekte armen een buitenformaat aardbei met een gezichtje erop bijna in het gezicht van een jongen duwt.
Deze jongen, die twee oranje slangen op zijn schouders lijkt te hebben liggen, verstijft van schrik bij het zien van de aardbei. Mijn eerste gok is dat hij haar negen maanden niet gezien heeft en hij nu geconfronteerd wordt met hun liefdesbaby. Dit.
Huh? Dat vergt onderzoek.
Bij mijn eerste google-slag kreeg ik aandoenlijke culinaire handvaardigheid. Maar toen ik aardbei-met -gezichtje in het Engels typte kwam ik verder. Het plaatje blijkt een still uit de animatiefilm ‘Cloudy with a chance of meatballs.’ Deel twee.
–nu komen er spoilers–
De jongen heet Flint en is een goedbedoelende niet zo handige uitvinder en hij maakte in het eerste deel een machine die water in eten omzette, wat vervolgens naar beneden regende. Het meisje heet Sam en is de piepjonge weervrouw die verslag kwam doen. De machine sloeg op hol, samen zetten ze hem weer uit, alles kwam goed.
De film was een succes, ergo een tweede deel. De machine blijkt toch nog te werken. Deze keer spuugt ie niet zomaar eten uit, het leeft ook nog. De aardbei is er zo een. Barry the berry is dan ook -helaas- níet hun liefdesbaby. Hij is wel heel vervelend want een halve minuut nadat ze hem gevonden hebben eet ie de súperduperbelangrijke usb-stick op waarmee de aarde deze keer gered moet worden. Tijd om achter hem aan te rennen.
vanaf nu is Barry the Berry mijn favoriete Barry. Na Berry van Aerle en Barry Stevens natuurlijk.