Kerst bij het tuincentrum
Ik ben dol op hoe Kerst qua aankleding elk jaar meer over de top gaat. Tuincentra zijn daar de bomshit in. Dus ik erheen. De eerste die ik uitzocht had als thema Harry Potter. Niets zegt tenslotte Kerst als een jeugdboekenreeks over een tovenaarsleerling waar conservatieve christenen nog steeds tegen ageren.
Recht door de deur stuit ik meteen op de betoverde Ford Anglia van de meneer Weasley. Het was dan weliswaar een Trabant, hij was de juiste kleur blauw en een kind had haar naam al getagd in de nepsneeuw. En nu weet ik dat je het beste Platform 9 ¾ oprijdt met een winkelwagentje van de Intratuin.
Enfin, vol in de stemming ging ik de zaak binnen. Om het gevoel extra goed te krijgen was het een zondagmiddag, kans op maximumdrukte. Jammergenoeg komt deze pas na Sinterklaas tot volle wasdom, maar twee berollatorde bejaarden die stug naast elkaar bleven lopen maakten veel goed.
Als je bij de kerstafdeling bent gekomen gaat licht op een lager niveau. Dat is officieel zodat je kunt zien hoe het scala aan kerstlampjes het doet, maar in het echt natuurlijk zodat je niet ziet dat alles plastic-made-in-china is en nog duur ook. Er zijn mensen die beweren dat het sfeervol is.
Waar er in vroeger tijden een kerststal onder een boom stond, tegenwoordig zet je er een winters tafereel neer. Volgens de marketing is dat Brits. Dickensian, niet dat dat zo’n fijne tijd was, lees Hard Times of Bleak House maar eens. Het is nostalgie van oude-jongens-krentenbrood, iedereen in een dorp, gecombineerd met de slimme verzamelaarswoede die in veel mensen opkomt, na drie huisjes en de school wil je de kerk dan ook maar, en de spoorbaan die om het geheel rondrijdt.
Maar zoiets kan natuurlijk niet Engels blijven! Er was een hele display Friesland! Een Specials serie in de serie Dickensville – Collectables By PeHa. Het heette de Elfsteden Series. Ik was toevallig in het gezelschap van een Native Fries en die begeleidde me door de huisjes. Waterpoort te Sneek, de fabriek van Nooitgedacht te Ijlst, de Oldenhove in Leeuwarden. Er stond een koek- en zopietent en op de grachten schaatsten gezellig wat zwarte pieten.
Dus niks meer generieke gezelligheid uit vroeger tijden. Kéihard nationalisme van Nederlandse bodem. Of van Friese bodem, want PeHa is een handelsonderneming uit Sneek. Al sinds 1918.
En het allermooist? Er zit een heuse spaaractie bij. Bij het kopen van een huisje krijg je twee elfstedenkruisjes, bij de aankoop van een figuurtje of accessoire een. Als je er elf hebt kan de stempelkaart naar de firma PeHa.
Die sturen je dan binnen tien werkdagen een cadeaubon voor nog zo’n huisje. Het sparen loopt in principe tot en met december, maar mocht er elfstedenkoorts uitbreken, dan beraadt PeHa zich op verlenging van de actie.
Om het kerstfeest af te sluiten at ik nog een broodje Unox (niet doen, vies) in het Garden Café, waar er een kinderfeestje in mijn nek schreeuwde terwijl -ik wil alleen maar koffie- bejaarden stiekem voor schoten. Mijn dag was compleet.